زندگی برای ما ایرانی ها خیلی وقته که تموم شده.
خود من نمیدونم چطوری دارم به زندگی ادامه میدم. دلمو خوش کردم به اعضای خانوادم. هروقت به این فکر میکنم که هدفم از زنده بودن و زندگی کردن چیه میفهمم بدون هدف زنده‌م.
خیلی از ساده ترین چیزایی که همین کشور های همسایه دارن برای ما شده آرزو.
یه معلن فیزیکی داشتم سال پیش دانشگاهی میگفت اولین باری که میخواستم بیام تدریس کنم خیلی استرس داشتم استادم بهم گفت فکر کن داری واسه یه مشت گوسفند توضیح میدی. به جای دانش آموز تو یه کلاس گوسفند تجسم کن واسه خودت اون موق دیگه استرس نداری.
بعد این خاطره گفت نمیدونین از این بالا وقتی بهتون موقع تدریس نگاه میکنم چقدر دیدن یه کلاس پر گوسفند باحاله!
با خودم میگم چند ساله از اون بالای مملکت شبیه گله گوسفند شدیم؟ چند ساله بهمون مثل یه گله حیوون نگاه میکنن؟
چند ساله فرهنگ و شخصیتمون ازمون گرفته شده؟
کی بود ضرب المثل مفت باشه کوفت باشه رو جا انداخت؟
کی مردم یاد گرفتن واسه یه دونه کیم بستنی،شربت، شیر کاکائو، غذای نذری صف تشکیل بدن از این سر تا اون سر؟
هنوز بنزین لیتری ۲۵۰۰ نشده نصف خیابونای شهر ترافیک شه به خاطر صف پمپ بنزین!!
چقدر باید بگذره از شخصیت گوسفندی در بیایم؟
با خودم میگم این بود زندگی؟
حمید صبح میگفت از اول زندگیمون تاحالا یه عالمه پولدار تر شدیم. گفتم پولدار نشدیم ارزش پولمون رو حفظ کردیم
دلمون رو به چی خوش کردیماینا همه درده. درد داره. من حتی نمیدونم معنی آسایش و تضمین آینده چیه. تو اینستاگرام نگاه میکنم این خارجی ها چقدر عجیب غریبن. چقدر راحت بچه به دنیا میارن. مگه اونجا قحطی پوشک نیست. مگه اونجا یه دونه پوشک قیمت خون آدم نیست؟ مگه اونجا پشت گوشت رو دیدی شیر خشک بچه هم دیدی نیست؟!
یعنی خارج از این سرزمین نفرین شده زندگی چطوریه؟
مگه میشه آدم واسه ۱۰ سال دیگه ش برنامه ریزی کنه؟
من الان چیم؟ مرده م زنده م.
خودمم نمیدونم
حمید میگه جنگ نمیشه ولی اگه بشه خوشحال میشم. از جنگ نمیترسم. جدی میگم. بلاخره آدم باید بمیره یه روز. چه بهتر که واسه من و امثال من تو همین جوونی باشه زودتر خلاص شیم آینده رو نبینیم اگه قراره تو بدبختی و حقارت زندگی کنیم همون بهتر که بمیریم
درباره این سایت